BURT BACHARACH

#8
BURT BACHARACH
"Jim O'Rourke travels to Japan in 2010 to visit the frozen head of Burt Bacharach. The head is kept in a museum by the docks. When Jim arrives, he finds the museum in disrepair. Burt Bacharach's head watches television from inside a jar. Jim tries lift the spirit of Burt with tales of his work. Jim loves to emulate Burt Bacharach, under the veil of structureless noise. Jim plays Burt a tape he recorded with a band called Stereolab. There are string flourishes and sweeping horns mixed to a dull matte. Burt says, "That's great, baby, but where are the songs?" Jim tells Burt those are the songs. Burt tells Jim that songs need a story, not beatnik freeform. Jim says that he thought Burt was a beatnik. Burt laughs. Burt tells Jim that his having lived in the sixties does not make him a beatnik. Jim cries. Burt tells Jim that he wrote songs for the radio, to make money, and doesn't quite understand art. Aliens invade Japan and Jim is forced to eat the head of Burt Bacharach".
(100 Songwriterów Wszech Czasów, 2015)

R.I.P. Burt Bacharach. "Close to You" to była pierwsza kompozycja Mistrza, w której się zakochałem. Miałem jakieś 9 lat, a w domu regularnie leciała składanka best-of Carpentersów. Parafrazując klasyka – tak długo jak ludzie będą słuchali pięknych melodii, dorobek tego artysty pozostanie kamieniem milowym.

Nie wniosę też nic odkrywczego dodając, że zawsze gdy układa(łe)m swoje własne piosenki, to styl kompozycyjny B.B. m(i)a(łe)m z tyłu głowy w równym stopniu, co Bitli czy Briana Wilsona. To jakby rozumie się samo przez się, ale ten jeden raz postanowiłem to wypowiedzieć na głos.

PS: Plejki nie robię, bo wisi ich wystarczająco dużo na Spoti. Ale prywatnie polecam kompilację Magic Moments – jest tam właściwie wszystko, co trzeba znać w temacie.
(2023)

* * *